به گزارش ذره بین بورس، کانال تلگرامی شعوبا در پستی به قلم حسن کمال_متراس روایتی از زندگی شهید محمد الضیف را منتشر کرده است:
محمد الضیف (ابوخالد) در تنها مصاحبه مطبوعاتی خود در سال ۲۰۰۵ با برنامه «فی ضیافه البندقیه» گفت:«به خدا سوگند که همواره در حرکت بودم، میهمانی در این سرزمین‌ها، از شمال نوار غزه تا جنوب آن، تا کرانه باختری، در هر گوشه‌ای از این دیار عزیز.»
او چندین بار تحت فشار قرار گرفت تا سلاح خود را تحویل دهد و به دستگاه‌های امنیتی بپیوندد، اما قاطعانه این درخواست‌ها را رد کرد. او در یکی از گفت‌وگوهایش جمله معروف خود را بیان کرد: تا تاریخ ثبت نکند که همه تسلیم شدند و سلاح‌هایشان را انداختند.
ضیف در وفاداری به همرزمانش و تمامی کسانی که در حمایت از مقاومت نقش داشتند، بی‌نظیر بود. گفته می‌شود یکی از شروط اصلی که او برای عدم درگیری با نیروهای امنیتی در سال ۲۰۰۰ پذیرفت، حفاظت از افرادی بود که از او میزبانی کرده بودند و عدم آسیب رساندن به آنان بود.
ویژگی دیگر ضیف تواضع فراوان و دوری از امور دنیوی همراه با توجه به تربیت اسلامی بود. همسر و خانواده او روایت کردند که الضیف همواره بر حفظ قرآن توسط فرزندانش تأکید می‌کرد و به ویژه در میان نسل جهادی غزه، به پروژه‌های قرآنی توجه زیادی داشت.
با وجود جایگاه عظیم ابو خالد در تاریخ حرکت اسلامی، او از توجهات عمومی دوری می‌جست و در بیست سال اول زندگی جهادی‌اش، هیچ نوشته قابل توجهی در مورد او منتشر نشد. محمد ضیف همیشه از درگیر شدن در هر گونه اختلاف داخلی، چه بزرگ و چه کوچک، پرهیز می‌کرد و تمام تلاش خود را برای ساختن نیرویی سازمان‌یافته به کار می‌برد که متعلق به تمام مردم فلسطین باشد.
